|
دیدار امام زمان علیه السلام بیش از آنکه به عاملى، زمانى یا مکانى بستگى داشته باشد، به عوامل روحى و معنوى وابسته است.
باید حجاب از چهره جان و دیده دل برداشته شود، تا قابلیت دیدار حاصل آید. آنکس که دل به مهر جمال دلارایش باخته، و هواى وصال او را در جان مىپرورد، بیش از هر چیز، باید به ترک گناه بیندیشد، و به انجام واجبات و مستحبات اهتمام ورزد. چون خود آنحضرت فرمودند: (( فما یحبسنا عنهم الا ما یتصل بنا مما نکرهه و لا نؤثره منهم)). اگر نامه هاى عمل شیعیان که هر هفته به ساحت مقدس عرضه مىشود، سنگین از بار گناهانى نبود که ناخوشایند آن بزرگوار، و خلاف توقع و انتظار ایشان از یاورانشان است، این دورى و جدایى به درازا نمىکشید.
گفتم که روى خوبت، از من چرا نهان است؟
گفتا: تو خود حجابى، ورنه، رخم عیان است.
با نگاهى گذرا به شرح حال کسانیکه در طى دوران غیبت کبراى مولا امام زمان علیه السلام، سعادت شرفیابى به حضور مقدسش را داشته، یا از کرامات و معجزات و عنایات خاصه آن حضرت، بهره مند گشته اند، مىتوان دریافت که بیشترین و مهمترین عامل در حصول این توفیق الهى براى انان، همان توجه قلبى و مواظبت هاى علمى و رعایت تقوى و استمرار بر گونه اى خاص، از عبادات خداوند و اطاعت اولیایش بوده است.
با اینهمه نقش زمانهایى خاص، چون شبهاى جمعه، نیمه شعبان، نیمه رجب، و مکانهایى خاص، چون مکه مکرمه، مسجد سهله و مسجد جمکران، براى حصول دیدار قائم ال محمد(ص) و بهره مندی از عنایات و الطاف آن حضرت، نباید نادیده گرفته شود.
وقتى بناست مسجد مقدس جمکران، خانه حجة ابن الحسن علیه السلام و مهمانخانه او باشد، طبیعى است که شرافت حضور آن حضرت را بیشتر دریابد. و بدیهى است که زائر این مسجد، خصوصا آنگاه که با معرفت و حضور قلب و با شوق دیدار و توسل خالصانه باشد، سعادت بهره ورى از عنایات خاصه آن حضرت را بیشتر داشته باشد.
آنچه پیش رو دارید، تنها نمونه اى از این هزاران خاطره است، هزاران خاطره اى که اکثر آنها چه بسا در هیچ دفترى ثبت نشده، و بر هیچ زبانى تکرار نشده باشد.
با این همه، چند نمونه برگزیده ازدفتر ثبت کرامات مسجد مقدس جمکران تقدیم مىگردد:
لازم به توضیح است بخشی از کراماتی که در اینجا ذکر می شود در ارتباط مستقیم با مسجد مقدس جمکران و مابقی مربوط به مواردی است که در اثر توسلات به وجود مقدس امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف به نتیجه مطلوب رسیده اند و بعد از بررسی موضوع و اثبات صحت آن در دفتر ثبت کرامات و خاطرات مسجد مقدس جمکران به ثبت رسیده است.
|
من از مخلصان ابدی آقا امام زمانم.
2 معجزه از ایشان را خود دیدم. در سال 80 به گونه ای بیمار شدم که گویش و حافظه خود را 1.5 سال از دست دادم. 4 سال مداوا می کردم ولی جوابی نمی گرفتم. روز به روز حالم بدتر می شد. تا دوستم مرا به مسجد جمکران مشرف کرد. دو هفته گذشت، یکی از دوستانم دکتری را معرفی کرد. دکتر با یک نگاه داروهایی به من داد. ظرف 4 ماه بهبودی کامل یافتم. پس از آن این دکتر را به هر که معرفی کردم ، با درمانهای طولانی هم جواب نمی گرفتند.
دوم پدر دوستم تومور مغزی گرفت، پزشکان حداکثر عمر او را 6 ماه دانستند. دوستم را به مسجد مقدس جمکران شرف یاب کردیم، 2 سال از آن ماجرا گذشت تومور همجنان همان اندازه بود. پدر دوستم پس از 2 سال و نیم به خاطر کهولت سن، و از کار افتادن کلیه فوت کرد در صورتیکه تومور تا دو هفته قبل از فوت ایشان هیچ پیشرفتی نداشت. تا کی به تمنای وصال تو یگانه اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه. وا... وا... اگر ذره ای از این حکایات دروغ باشد. مگر جزییات آن.